1 сакавіка Міжнародным днём барацьбы з наркаманіяй і незаконным абаротам наркотыкаў

Генеральная Асамблея ААН у 1987 г. абвясціла 1 сакавіка Міжнародным днём барацьбы з наркаманіяй і незаконным абаротам наркотыкаў, вызначыўшы тым самым усю важнасць праблемы і праявіўшы сваю рашучасць пашыраць міжнароднае супрацоўніцтва для дасягнення мэты – сусветнай супольнасці, вольнага ад наркаманіі. Сёння наркаманія ўразіла Ўсе краіны свету, колькасць якія ўжываюць наркотыкі перавышае 200 млн.чалавек. Паводле самых прыблізных ацэнак спецыялістаў, ад 3 да 4 адсоткаў жыхароў планеты ўжываюць наркотыкі.

Праблема наркаманій з'яўляецца адной з найбольш актуальных як для аховы здароўя, так і для грамадства ў цэлым. Гэта абумоўлена цяжкімі медыцынскімі і сацыяльнымі наступствамі злоўжывання псіхаактыўных рэчываў, сярод якіх на першым месцы знаходзяцца характэрныя змены асобы. Да негатыўных медыцынскім і сацыяльных наступстваў наркаманіі адносяцца: наяўнасць шэрагу саматычных захворванняў у пацыентаў, нізкі працэнт працоўнай занятасці, высокая частата крымінагеннага паводзінаў і судзімасцяў, парушэнні сямейных сувязяў.

У Рэспубліцы Беларусь пад наглядам лекараў псіхіятраў-нарколагаў у цяперашні час знаходзіцца больш за 15 тысяч пацыентаў, якія ўжываюць наркатычныя сродкі. У Рэспубліцы Беларусь на 01.01.2018 зарэгістравана 8025 пацыентаў з сіндромам залежнасці ад наркатычных сродкаў і 5061 чал.спажывальных наркатычныя сродкі са шкоднымі наступствамі. Сярод ужывальных наркатычных сродкаў па-ранейшаму дамінуюць Опіумныя наркотыкі (49,6%), канабіс (15,8%), псіхастымулятары (6,1%) і шэраг іншых наркатычных сродкаў. У апошнія гады "модным «сярод моладзі стала ўжыванне курыльных сумесяў»спайсаў". Прыём "спайсаў" прыводзіць да імгненнага развіццю наркатычнай залежнасці. Пры адно-або двухразовым ўжыванні «спайсаў» развіваецца псіхалагічная залежнасць, а пры ўжыванні на працягу 2 месяцаў і больш развіваецца фізічная залежнасць. У 2016 годзе ў арганізацыі аховы здароўя рэспублікі за аказаннем медыцынскай дапамогі пасля курэння "спайсаў" звярнуліся 483 чал., у 2017 годзе – 1100 чал.

Аналіз сацыяльных характарыстык асоб, якія стаяць пад дыспансерным наглядам у лекара-псіхіятра – нарколага ў 2017 годзе, паказаў, што сярод назіраных пацыентаў з наркаманіяй колькасць асоб да 18 гадоў склала 731 чал. (5,2%), ва ўзросце ад 19 да 25 гадоў - 3860 чал. (27,1%), старэйшыя за 30 гадоў-6329 чал. (44,3%).

З сіндромам залежнасці ад наркатычных сродкаў 2434 жанчыны (17,1%), 109 (1,3%) вучняў школ, 345 (чал. (4,1%) навучэнцаў ПТВ, 148 чал. (1,7%) студэнты тэхнікумаў, 89 чал. (1.1%) студэнты ВНУ. Сярод назіранага кантынгенту дамінуюць асобы з сярэдняй адукацыяй (81,3%), з няпоўнай сярэдняй адукацыяй 18,8%. Вышэйшая адукацыя маецца толькі ў 3,8% пацыентаў. Занятыя працай толькі 66,8% пацыентаў, 55,7% халастыя (незамужем), жывуць з бацькамі 41,8% пацыентаў.

Акрамя таго, што наркаманія прыводзіць да фізічнай, маральнай і сацыяльнай дэградацыі асобы, яна штурхае «якія страцілі сябе» і страчаных людзей на злачынствы. З ліку назіранага кантынгенту 52,1% маюць судзімасць, прычым у 26,6% выпадках судзімасць не звязаная з аперацыямі з наркотыкамі.

Якія асноўныя прычыны ўзнікнення наркаманіі

Пад наркаманіяй разумеюць хваравітае цяга, прыхільнасць да сістэматычнага ўжывання наркотыкаў, якое прыводзіць да цяжкіх парушэнняў псіхічных і фізічных функцый.

Аднымі з галоўных прычын, якія прыводзяць да наркаманіі ў асяроддзі падлеткаў, з'яўляюцца:

недахоп любові і ўвагі з боку блізкіх людзей;

эксперымент над сваёй свядомасцю (гэтай матывацыяй звычайна карыстаецца інтэлектуальная моладзь, яны даволі ўтвораны, вывучаюць спецыфічную, псіхадэлічную літаратуру, прымаюць усе даступныя ім меры, каб не пераступіць грань залежнасці);

цікаўнасць.

Прычынай ўжывання наркотыкаў можа быць бунтарства, якое з'яўляецца формай пратэсту супраць тых каштоўнасцяў, якія вызнае грамадства і сям'я, асабліва, калі ўлічыць малады ўзрост людзей, схільных гэтай згубнай страсці. Дзейнічаючы імпульсіўна, Падлеткі, перш чым падумаць, здзяйсняюць ўчынак, часцей за ўсё Няправільны. Яны не жадаюць выконваць якія-небудзь абавязкі, ва ўсім шукаюць задавальненне. Не валодаючы пачуццём адказнасці, яны часцяком ўступаюць у канфлікт з тымі, хто валодае ўладай над імі.

У многіх падлеткаў таксама назіраецца поўная адсутнасць цікавасці да якіх - небудзь заняткаў, падзеям і іншым рэчам. Яны абыякава ставяцца да заняткаў у школе і звычайна не маюць ніякіх захапленняў. У іх няма цікавасці да будучых падзей, любыя асабістыя дасягненні не ўяўляюць ніякай каштоўнасці.

Яшчэ адным "падставай" для ўжывання наркотыкаў могуць выступаць сур'ёзныя ўнутраныя канфлікты, праблемы сацыялізацыі.

Шэраг сімптомаў вельмі характэрныя тым асобам, у каго вельмі нізкая самаацэнка, хто лічыць іншых лепш сябе. Імі пераважае адчуванне нездаволенасці, няшчасці, трывогі, нуды, няўпэўненасці сабе, дэпрэсія. Яны адчуваюць сябе няшчаснымі дома, ім уласцівая адчужанасць і ізаляцыя сям'і, у адносінах з аднагодкамі. У такіх выпадках чалавек востра мае патрэбу ў дадатковым»абязбольванні". Але як паказвае практыка многія ўцякаюць у» замены " і замыкаюцца ў нерухомым і ілюзорным свеце, які яны стварылі вакол сябе.

Для некаторых наркотыкі гэта сродак барацьбы з дэпрэсіяй. Знаходзячыся ў стане эмацыйных цяжкасцяў, многія лічаць, што ужыўшы наркотыкі або алкаголь, можна пазбегнуць стану глыбокай дэпрэсіі. Але звычайна алкаголь і наркотыкі прыносяць толькі часовае палягчэнне.

Наступствы наркаманіі

Наступствы ўжывання наркотыкаў можна падзяліць на тры групы: медыцынскія, псіхічныя і сацыяльныя.

Да медыцынскіх наступстваў адносяцца:

Дэпрэсія-стан прыгнечанасці або тужлівага настрою. Дэпрэсія ў наркаманаў ўзнікае ў перыяд ўстрымання ад прыёму наркотыкаў.

Перадазіроўкі-нярэдкая сітуацыя ў жыцці наркамана, асабліва пры выкарыстанні сродкаў і сыравіны, актыўнасць якіх вышэй, чым у тых, што звычайна ім ўжываліся. Пры перадазаванні магчымая: страта свядомасці, прыпынак дыхання і сардэчнай дзейнасці – усё гэта патрабуе экстранай медыцынскай дапамогі. Следствам перадазіроўкі часта з'яўляецца смяротны зыход.

Курчы - адно з праяў абстынентнага сіндрому, які ўзнікае ў перыяд ўстрымання ад увядзення наркотыку. Калі няма магчымасці ўвесці неабходную дозу наркотыку, пагаршаецца спачатку агульнае самаадчуванне, зніжаецца настрой, затым узнікаюць парушэнні з боку страўніка, кішачніка, сардэчна-сасудзістай сістэмы ў выглядзе рознага роду болевых адчуванняў, змены крэсла, перабояў у працы сэрца.

Часта ў пацыентаў з наркаманіяй адзначаюцца ўскладненні і інфекцыі з прычыны парушэнняў правілаў асептыкі пры увядзенні наркотыкаў.

Запалення вен-следства выкарыстання нестэрыльных шпрыцаў і іголак або ўвядзення прэпаратаў. Запаленне вен у сваю чаргу можа прывесці да сур'ёзнага ўскладнення-заражэнню крыві.

Гепатыты парэнтэральныя-запаленчыя захворванні печані - вельмі распаўсюджаныя сярод наркаманаў. Яны выклікаюцца вірусамі, які перадаецца ад аднаго наркамана іншаму праз заражаныя іголкі.

СНІД. У перыяд "ломкі" і непераадольнага цягі да наркотыку ўсе думкі і дзеянні чалавека накіраваны на неадкладнае атрыманне дозы ў любых умовах, у любым шпрыцы і любы іголкай – адсюль небяспека заражэння ВІЧ-інфекцыяй.

Псіхічныя наступствы:

Прывыканне-адметны прыкмета наркаманіі як хваробы. Паступова наркотык становіцца неабходны не толькі для таго, каб выпрабаваць кайф, але і каб проста камфортна сябе адчуваць, фармуецца псіхічная залежнасць.

Страх. У наркамана ёсць мноства падстаў адчуваць страх: страх быць выкрытым, арыштаваным, страх за сваё здароўе, з-за сваіх даўгоў і г.д. страхі і дэпрэсія – найбольш частыя прычыны зрываў у гэты перыяд.

Высокі суіцыдальны рызыка. Страхі, дэпрэсіі, «ломкі» - і ўсе вышэйпералічаныя негатыўныя наступствы наркаманіі, вымотваюць псіхіку чалавека, даводзячы яго да адчаю. Ўяўная бязвыхаднасць становішча штурхае чалавека на самагубства.

Сацыяльныя наступствы:

Хатнія скандалы, страта сяброў: чалавек, які ўжывае наркотыкі, вымушаны пастаянна хаваць сваё прыхільнасць ад бацькоў і іншых людзей, усё больш і больш аддаляючыся ад іх. Чым больш стаж ўжывання наркотыкаў, тым менш ужо становіцца круг зносін.

Крымінагеннасць (з усімі вынікаючымі наступствамі: пабоі, арышты...) хворых наркаманамі абумоўлена некалькімі фактарамі: патрэбай у грошах для куплі наркотыкаў, вымушанай сувяззю з гандлярамі наркотыкамі (што само па сабе з'яўляецца супрацьпраўным дзеяннем), зменамі асобы з характэрным маральна-этычным зніжэннем. Акрамя таго, наркаманы могуць здзяйсняць супрацьпраўныя дзеянні, знаходзячыся ў наркатычным ап'яненні або ў псіхатычным стане.

Пачатковыя прыкметы з'яўлення наркаманіі

Ускосныя прыкметы ўжывання наркотыкаў і наркатычнай залежнасці не абсалютныя, але часта дапамагаюць у вызначэнні асоб, якія ўжываюць наркотыкі. Знешнасць іх не бывае зусім жудаснай. Калі арыентавацца на знешнія прыкметы, варта памятаць, што яны не падыходзяць да наркаманам з невялікім стажам.

Якія ж гэтыя прыкметы:

доўгія рукавы адзення заўсёды, незалежна ад надвор'я і абстаноўкі; ненатуральна вузкія або шырокія зрэнкі незалежна ад асвятлення;

адхілены погляд; часта-нягег выгляд, сухія валасы, ацёклыя пэндзля рук; цёмныя, разбураныя,» абламаныя "зубы ў выглядзе" пянькоў»; пастава часцей гарбаватая; невыразная,» расцягнутая " гаворка; нязграбныя і запаволеныя руху пры адсутнасці паху алкаголю з рота; відавочнае імкненне пазбягаць сустрэч з прадстаўнікамі ўладаў; раздражняльнасць, рэзкасць і непачцівасць у адказах на пытанні;