СДВГ - сіндром дэфіцыту ўвагі з гіперактыўнасцю

СДВГ - сіндром дэфіцыту ўвагі з гіперактыўнасцю. Сустракаецца прыкладна ў 15% малодшых школьнікаў.

Дзіця з СДВГ - якое яно?

Няўважлівы
З цяжкасцю ўтрымлівае ўвагу падчас выканання школьных заданняў і падчас гульняў. Часта дапускае памылкі з-за нядбайнасці. Складваецца ўражанне, што дзіця не чуе звернутую да яго гаворка. Часта аказваецца не ў стане прытрымлівацца інструкцыі да задання, не даводзіць справы да канца. Яму складана самому арганізаваць сябе на выкананне задання. Пазбягае, вельмі не любіць заданні, якія патрабуюць працяглага захавання разумовай напругі. Часта страчвае свае рэчы. Лёгка адцягваецца на староннія стымулы. Часта праяўляе непамятлівасць у паўсядзённых сітуацыях.
Гіперактыўны
Назіраюцца частыя неспакойныя рухі, дзіця круціцца, круціцца, нешта цярэбіць у руках і да т.п. Часта ўстае са свайго месца на ўроках ці ў іншых сітуацыях, калі трэба заставацца на месцы. Выяўляе бязмэтную (толькі каб выплюхнуць энергію) рухальную актыўнасць: бегае, скача, спрабуе кудысьці залезці і г.д. Звычайна не можа ціха, спакойна гуляць, займацца чым-небудзь у вольны час. Часта знаходзіцца ў сталым руху, быццам да яго прымацавалі матор . Часта бывае балбатлівым.
Імпульсіўны
Часта адказвае на пытанні, не задумваючыся і выслухаўшы іх да канца. Звычайна з цяжкасцю чакае сваёй чаргі ў
розных сітуацыях. Часта на ўроку не можа дачакацца, пакуль яго спытае настаўнік і выкрыквае з месца. Часта замінае іншым, умешваецца ў гульні ці гутаркі.
Калі Вы назіраеце ў дзіцяці прыкметы няўважлівасці, гіперактыўнасці і імпульсіўнасці, прычым яны ўстойлівыя ў часе (захоўваюцца на працягу як мінімум 6 месяцаў) і ў некалькіх сітуацыях (гэта значыць праяўляюцца і ў школе, і дома), то з вялікай доляй верагоднасці можна казаць пра наяўнасці ў гэтага дзіцяці СДВГ, а значыць, для паспяховага навучання і развіцця яно патрабуе АСОБНАГА падыходу.
Аднак СДВГ гэта дыягназ, які ўстанаўлівае лекар!
Асноўным этыялагічным фактарам сіндрому дэфіцыту ўвагі і гіперактыўнасці з'яўляецца мінімальная дысфункцыя мозгу, якая ўзнікла ў перынатальнай перыяд развіцця. Не выключана генетычная абумоўленасць захворвання. Значную ролю ва ўзнікненні гуляюць паталогіі цяжарнасці і родаў, інфекцыі і інтаксікацыі першых гадоў жыцця. Таксама даказаны ўплыў аліментарнага фактару - недаяданне цяжарнай і дзіцяці ў раннім дзяцінстве.
Асаблівасці паводзін дзіцяці з СДВГ маюць фізіялагічную аснову, таму дзіця не можа з дапамогай валявой рэгуляцыі карэктаваць уласныя паводзіны ці ж гэта даецца яму з вялікай працай.
Асаблівасцю разумовай дзейнасці такіх дзяцей з'яўляецца цыклічнасць: дзеці могуць прадуктыўна працаваць 5 – 15 хвілін, затым 3-7 хвілін мозг адпачывае, назапашваючы энергію для наступнага цыклу. У гэты момант дзіця адцягваецца і не рэагуе на настаўніка, не ўспрымае інфармацыю.
Для падтрымання разумовай актыўнасці гіперактыўнаму дзіцяці неабходна рухальная стымуляцыя, гэта значыць яму неабходна рухацца для таго, каб лепш успрымаць інфармацыю.
Дзяцей з СДВГ характарызуе высокая стамляльнасць, асабліва інтэлектуальная (фізічная стома можа наогул адсутнічаць); нізкая працаздольнасць; зніжаныя магчымасці самарэгуляцыі; цяжкасці пераходу інфармацыі з кароткачасовай у доўгачасовую памяць; цяжкасці пры аперыраванні вялікім аб'ёмам інфармацыі.
Прыкметы сіндрому дэфіцыту ўвагі з гіперактыўнасцю можна выявіць ужо ў дашкольным узросце, аднак у гэты перыяд яны звычайна не адбіваюцца адмоўна на развіцці дзіцяці, бо тыя ж праблемы ёсць у большасці дашкольнікаў. Аднак у дзяцей з СДВГ сімптомы захоўваюцца і тады, калі ён ідзе ў школу, часта замінаючы паспяховасці.
Вельмі важна адрозніваць дзіця проста няўважлівага і клапатлівага ад дзіцяці, які мае тыя ж сімптомы з прычыны СДВГ...
Памятайце, што, своечасова выявіўшы такую ​​асаблівасць дзіцяці як сіндром дэфіцыту ўвагі з гіперактыўнасцю, мы зможам дапамагчы яму дасягнуць жаданага поспеху ў вучобе!
Як скарэктаваць паводзіны дзіцяці з СДВГ?
У тэрапіі СДВГ лекавыя прэпараты другарадныя, іх прызначэнне мінімальна, і яны апраўданы толькі ў 10% выпадкаў.
Асноўная роля адводзіцца карэкцыі. Праграму карэкцыі складае псіхолаг, займацца ж па ёй з дзіцем могуць і бацькі.
І, нарэшце, важная роля адводзіцца стварэнню асаблівага падыходу да праблем дзіцяці з боку педагогаў і бацькоў.
Перш за ўсё, варта памятаць, што СДВГ - гэта не толькі паводніцкая праблема, але і медыцынскі дыягназ, справіцца з якімі самастойна дзіця не можа.
Рэкамендацыі настаўнікам:
- Імкніцеся працу з гіперактыўным дзіцем будаваць індывідуальна, аптымальнае месца ў класе для гіперактыўнага дзіцяці -першая парта насупраць стала настаўніка ці ў сярэднім шэрагу.
- Не забывайце ўключаць ва ўрок фізкультхвілінкі.
- Накіроўвайце энергію гіперактыўных дзяцей у карыснае рэчышча: вымыць дошку, раздаць сшыткі і г.д.
- Спакайней ставіцеся да рухаў дзіцяці

- Давайце заданні ў адпаведнасці са здольнасцямі дзіцяці; вялікія заданні разбівайце на паслядоўныя часткі, кантралюючы кожнае з іх; не давайце складаных, шматузроўневых інструкцый, дзіця з СДВГ здольны ўтрымаць у памяці і ўвазе толькі адно-два дзеянні.
- Стварайце сітуацыі, у якіх гіперактыўнае дзіця можа паказаць свае моцныя бакі і стаць экспертам у класе па некаторых абласцях ведаў; навучыце дзіця кампенсаваць парушаныя функцыі за кошт захоўных.
- Калі дзіця адцягнулася на ўроку, падыдзіце і, кажучы заданне, лёгка краніце яго пляча ці рукі, пры сталым ужыванні гэтага прыёму Вы можаце выпрацаваць у дзіцяці рэфлекс засяроджвання ўвагі.
- Калі Вы бачыце, што дзіця моцна стамілася і не ўспрымае інфармацыю - не заклікайце яго «прачнуцца», наадварот дазвольце крыху адпачыць, а потым паўторыце яму заданне індывідуальна.
Памятайце аб тым, што гіперактыўнасць, уласцівая дзецям з сіндромам дэфіцыту ўвагі, хоць і непазбежная, але можа ўтрымлівацца пад разумным кантролем з дапамогай пералічаных мер, палепшыўшы яго паспяховасць.
Рэкамендацыі бацькам:
- Складзены разам распарадак дня дапаможа дзіцяці здабыць спакой і ўпэўненасць, яму важна разумець свае абавязкі і іх чарговасць. Карысна прывучаць школьніка да складання спісу маючых адбыцца спраў, улічваючы іх важнасць. Для таго, каб не адкладаць на потым пачаты занятак, таксама спатрэбіцца ненадакучлівая дапамога бацькоў.
- Не варта ўвесь час лаяць малога за няправільныя дзеянні і неадэкватныя паводзіны. Значна больш карысна прапанаваць сваю дапамогу ва ўборцы рэчаў або падрыхтоўцы да школы, пахваліць за праяўленую стараннасць і пераадоленне цяжкасцей. Вельмі важна падкрэсліваць кожнае дасягненне, няхай невялікае, і дарыць дзіцяці ўпэўненасць ва ўласных магчымасцях.
- Хваліце ​​дзіця па любой даступнай нагодзе - памыў за сабой кубак, прыбраў цацкі, акуратна напісаў у сшытку або дапамог маме накрыць на стол. Не павыкупляйцеся на словы падтрымкі нават у выпадку няўдачы, бо і дарослыя даволі часта здзяйсняюць памылкі і дробныя правіны.
- Зняць раздражненне ці незадаволенасць здольныя спакойная музыка, настольныя гульні, цёплая ванна.
- Зносіны - важны складнік нармальных адносін у сям'і і нармалізацыі паводзін дзіцяці. Часцей кажаце свайму дзіцяці, як моцна Вы яго кахаеце!
Выхоўваць дзіця з СДВГ няпроста, аднак не варта забываць, што гэты дыягназ - не прысуд, а ўсяго толькі засмучэнне, якое паддаецца паспяховай карэкцыі!